Τι είναι η Βιοσύνθεση;
Η Βιοσύνθεση (www.biosynthesis.org) αναπτύχθηκε σαν μια ψυχοεκπαιδευτική και θεραπευτική μέθοδος από το 1969 όταν παρουσιάστηκε για πρώτη φορά σε ένα Συνέδριο για την μη Λεκτική Επικοινωνία το οποίο οργανώθηκε από την Βρετανική Ψυχολογική Εταιρία στο πανεπιστήμιο του Εδιμβούργου. Από το 1976 μέχρι το 1981 ανέπτυξε τις κεντρικές της έννοιες σχετικά με τις δεξιότητες επικοινωνίας και τις στρατηγικές για τη μείωση του άγχους στο Ινστιτούτο για την Ανάπτυξη των Ανθρωπίνων Δυνατοτήτων στο Λονδίνο και στη Βαρκελώνη. Οι έννοιες αυτές εισήχθησαν σαν προπαρασκευαστικά μαθήματα για το Δίπλωμα στην Ανθρωπιστική Ψυχολογία του Πανεπιστημίου του Surrey, για το Master Degree στην Ανθρωπιστική Ψυχολογία του Διεθνούς Πανεπιστημίου της Αντιοχείας καθώς και στο τμήμα Οργανωτικής Αλλαγής και Ανάπτυξης στο Πανεπιστήμιο του Bath. Το κέντρο της Βιοσύνθεσης ιδρύθηκε στο Λονδίνο το 1981 από τον David Boadella, D.Sc.hon., B.A., M.Ed., Psycho-therapist SPV, UKCP, ECP και την Sylvia Specht Boadella, Ph.D., Psycho-therapist SPV, ECP με σκοπό να συντονίσει δραστηριότητες διδασκαλίας σε πολλές χώρες. Σήμερα υπάρχουν περισσότερα από τριάντα εθνικά ή περιφερειακά Ινστιτούτα σε περίπου 20 χώρες που διδάσκουν τις αρχές της Βιοσύνθεσης σε διάφορα πλαίσια, στα πεδία της υγείας, της ψυχοθεραπείας, της προσωπικής ανάπτυξης και σε διάφορες περιοχές κοινωνικής και οργανωτικής αλληλεπίδρασης. Το Διεθνές Ινστιτούτο της Βιοσύνθεσης (International Foundation for Biosynthesis) είναι μέλος του Παγκοσμίου Συμβουλίου Ψυχοθεραπείας (World Council for Psychotherapy) και συνδέεται με την Ευρωπαϊκή Ένωση Ψυχοθεραπείας (European Association for Psychotherapy). Στην Ελλάδα, η Βιοσύνθεση εκπροσωπείται από το Ελληνικό Κέντρο Βιοσύνθεσης (www.biosynthesis.gr) από τη Dr. Λίλη Αναγνωστοπούλου, ψυχολόγο – ψυχοθεραπεύτρια η οποία είναι εκπαιδεύτρια του Διεθνούς Ινστιτούτου Βιοσύνθεσης.
Η Βιοσύνθεση βλέπει τον άνθρωπο ως τρισυπόστατη ύπαρξη: σώμα, πνευματικότητα, μυαλό. Τόσο σε καθημερινές εξωτερικές καταστάσεις όσο και σε εσωτερικές ψυχικές συγκρούσεις, η ενότητα των τριών υποστάσεων διαταράσσεται με αποτέλεσμα άλλα να νοιώθουμε, άλλα να σκεφτόμαστε, άλλα να εκφράζουμε. Οι δυσκολίες στην επικοινωνία εκφράζονται με λεκτικό και μη λεκτικό τρόπο με αποτέλεσμα να δημιουργούνται επιπλέον συγκρούσεις και αντιληπτικές διαστρεβλώσεις. Η Βιοσύνθεση παρέχει ένα ασφαλές ψυχοθεραπευτικό πλαίσιο στο οποίο εξερευνούνται οι πληροφορίες που κατέχει «κλειδωμένες» η μνήμη του σώματος. Με τεχνικές κίνησης, αναπνοής, συναισθηματικής φόρτισης και εκφόρτισης, διαλογισμό και με κύριο βοηθό τη θεραπευτική σχέση, οι άμυνες αντιμετωπίζονται σαν μια αναγκαία-στο παρελθόν κυρίως- πανοπλία την οποία ο θεραπευόμενος μαθαίνει να φοράει όταν είναι ανάγκη, και να αφήνει στην άκρη όταν δεν χρειάζεται. Μαθαίνει να διαχωρίζει καταστάσεις και πρόσωπα, να κάνει επιλογές, να ακούει, να σέβεται και να συνδιαλλάσσεται με τις εσωτερικές του ανάγκες και όχι να τις υποτάσσει. Η διαδικασία αυτή δεν περιορίζεται μόνο στη σωματική δουλειά, αλλά συνδέεται κάθε φορά με τα συναισθήματα και «γειώνεται» με το λόγο και τις σκέψεις στο ρυθμό του θεραπευόμενου. Σαν αποτέλεσμα, ο τελευταίος αρχίζει να έχει καλύτερη επίγνωση του τι συμβαίνει μέσα του και γύρω του και να εκφράζει λεκτικά και σωματικά αυτό που σκέφτεται που συνάδει με αυτό που νοιώθει. Η παρουσία του γίνεται πιο αυθεντική και ταυτόχρονα πιο «ανθρώπινη».
Πώς γίνεται;
Η συνολική διάρκεια των συνεδριών εξαρτάται από τον κάθε άνθρωπο ξεχωριστά και διαμορφώνεται από τις ανάγκες του. Συνήθως η συνεδρία διαρκεί 1 ώρα περίπου κάθε εβδομάδα και συνιστάται να είναι την ίδια ώρα και μέρα της εβδομάδας.